Elementy składające się na terapię SI

Procesy związane z funkcjonowaniem zmysłów i ich integracją w układzie nerwowym odgrywają bardzo ważną rolę w zwyczajnym odbiorze bodźców oraz odpowiedzi organizmu na otoczenie. Nieprawidłowości w przetwarzaniu informacji sensorycznych mogą prowadzić do różnorodnych trudności, które bywają zauważalne w zachowaniu, motoryce czy emocjach. Terapia integracji sensorycznej stanowi podejście terapeutyczne skoncentrowane na wspieraniu układu nerwowego w lepszym organizowaniu i interpretowaniu bodźców pochodzących z różnych źródeł.

W jej trakcie używa się różne techniki mające na celu poprawę zdolności adaptacyjnych organizmu w zakresie odbioru i reakcji na sygnały zmysłowe.

W praktyce terapia ta bywa wykorzystywana w pracy z osobami, u których zauważalne są kłopoty z równowagą, koordynacją ruchową, nadwrażliwością na dźwięki czy dotyk, oraz trudności w koncentracji i regulacji emocji. W kontekście rozwoju dzieci, które wykazują opóźnienia w zakresie motoryki sporej lub małej, czy zachowań nietypowych w kontakcie sensorycznym, terapia integracji sensorycznej może stanowić element wsparcia mający na celu lepsze dopasowanie do zaleceń środowiska. Metody wykorzystywane podczas zajęć obejmują ćwiczenia angażujące różnorodne systemy zmysłowe tj. dotyk, propriocepcja, przedsionkowy oraz słuchowy, co daje możliwość na stymulowanie i harmonizowanie pracy układu nerwowego.

Zagadnienie integracji sensorycznej jest przedmiotem badań i obserwacji zarówno w obszarze psychologii rozwojowej, jak i terapii zajęciowej czy rehabilitacji neurologicznej. Funkcjonowanie zmysłów i ich wzajemne powiązania wpływają na sposób przyswajania wiedzy, radzenia sobie ze stresem oraz interakcji społecznych. Zaburzenia integracji sensorycznej mogą przejawiać się na różnorodne sposoby, dlatego diagnoza i dobieranie odpowiednich form wsparcia wymaga indywidualnego podejścia i specjalistycznej wiedzy. Są przypadki w których obserwuje się też powiązania między trudnościami sensorycznymi a innymi zaburzeniami rozwojowymi, co podkreśla złożoność tego obszaru.

Terapia integracji sensorycznej opiera się na zasadzie, że poprzez stosownie wybrane ćwiczenia i bodźce można wpłynąć na poprawę przetwarzania sensorycznego oraz adaptacyjne reakcje organizmu. Przebieg terapii dostosowuje się do potrzeb i sposobów osoby korzystającej z tego rodzaju wsparcia, zwracając uwagę na indywidualne różnice w zakresie wrażliwości na bodźce oraz stopnia rozbudowania trudności. Ten rodzaj terapii jest wykorzystywany w różnych grupach wiekowych, choć najczęściej spotyka się ją w pracy z dziećmi mającymi specyficzne wyzwania rozwojowe.

Więcej informacji na podany temat znajdziesz tutaj: terapia integracji sensorycznej Łódź.

Informacje na stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie zastąpią porady lekarza.

[Publikacja sponsorowana]